Το γράμμα μιας μετανάστριας

Χριστίνα Φουρκαλίδη, το γράμμα μιας μετανάστριας

Πολυαγαπημένη μου μητέρα,

σε χαιρετώ με συγκίνηση. Μητέρα, λείπω τέσσερις μήνες τώρα από το σπίτι και δυστυχώς δεν είχα ούτε χρόνο, ούτε τα χρήματα για να σου γράψω. Είναι δύσκολα εδώ στην Αμερική, δεν είναι εύκολο να βρεις δουλειά, ούτε κατάλυμα. Το φαγητό είναι ακριβό και οι άνθρωποι αφιλόξενοι. Δεν θέλουν τους ξένους μητέρα, μας κοιτούν με απέχθεια, λες και είμαστε παράσιτα. Μας σπρώχνουν στο δρόμο, μας συκοφαντούν και μας διώχνουν. Είναι δύσκολα στην ξενιτιά μητέρα…

Πριν από μερικές βδομάδες με πήραν σε ένα πλουσιόσπιτο, να υπηρετώ χρέη καθαρίστριας. Σκληρό το αφεντικό, συνεχώς φωνάζει και άμα δεν καθαρίσω καλά, τρώω και κανέναν μπάτσο και μετά με βάζει και το ξανακάνω… Η αφεντικίνα είναι καλή γυναίκα, με βοηθάει να μάθω τη γλώσσα, μου δείχνει και κανένα δικό της παλιόρουχο να φοράω και κάποιες φορές με κερνάει και κανένα ζαχαρωτό. Να δεις μητέρα κάτι φαγητά που κάνουν εδώ… Μας βάζουν σ’  ένα μικρό σπιτάκι στον κήπο και κοιμόμαστε μαζί με τη μαγείρισσα και την παραμάνα. Δεν καταλαβαίνω καλά τη γλώσσα ακόμη, όμως με βοηθάνε και οι άλλες γυναίκες.  Είναι κι αυτές απ’ την Ελλάδα μητέρα.

Είναι καλύτερα εδώ απ’ την πατρίδα, οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν από τη φυματίωση, ούτε πεινάνε και όσοι είναι πολλά χρόνια εδώ έχουν κάνει λεφτά και περιουσίες, δολάρια, πολλά δολάρια… Η Μαρία μητέρα, η καμαριέρα, η γυναίκα του Βασίλη, γέννησε χθες ένα υγιέστατο αγοράκι, με γιατρό στο σπίτι, κανονικό γιατρό… Οι γυναίκες μητέρα εδώ δεν πεθαίνουν στη γέννα και τα παιδιά τα προσέχουν οι γιατροί.

Μανούλα, δε θέλω να λυπάσαι για μένα… Μου λείπεις το ξέρεις και εσύ και το σπίτι μας και ο πατέρας και τα αδέρφια μου. Θα δεις μάνα, θα φανώ δυνατή, δε θα σκύψω το κεφάλι… Κάποια μέρα μάνα, θα έχω κι εγώ τη δική μου οικογένεια, το δικό μου σπίτι κι ίσως να έχω κι εγώ ηλεκτρικό πλυντήριο, όπως οι άλλες γυναίκες εδώ…

Μάνα να μου φιλήσεις την Αργυρούλα και τον Μανωλάκη, τον πατέρα και τη γιαγιά την Αναστασούλα… Να της πεις πως μου λείπει… Να ξέρετε πως σας αγαπάω όλους πολύ και σας σκέφτομαι κάθε λεπτό.

Σε φιλώ μητέρα,

με αγάπη η κόρη σου…