Το θαύμα των Χριστουγέννων

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα μικρό παιδάκι, ο Φώτης, που ήταν μαθητής της Γ' Δημοτικού. Ήταν το καλύτερο παιδί και ο πιο επιμελής μαθητής. 'Όμως, υπήρχε μια διαφορά ανάμεσα σε αυτόν και τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Δεν πίστευε στον Αη-Βασίλη!

Πέρναγε ο καιρός λοιπόν, ώσπου έφτασε η αγαπημένη γιορτή όλων των μικρών και των μεγάλων, τα Χριστούγεννα! Μέσα στην τάξη του Φώτη είχε δημιουργηθεί ένα πολύ γιορτινό κλίμα, 'Όλα γα παιδιά έφτιαχναν χριστουγεννιάτικες κάρτες και τραγουδούσαν γιορτινά τραγούδια. Κάποιοι μάλιστα, έγραφαν γράμμα στον Αη-Βασίλη, που του ζητούσαν σοκολατένιους καλικάντζαρους και ξωτικά, αλλά και ολόκληρα διαστημόπλοια και δεινοσαύρους! Μόνο ο Φώτης καθόταν σε ένα θρανίο μόνος του και δεν έκανε τίποτα. Ο δάσκαλος του το παρατήρησε και πήγε κοντά του:

-Φώτη μου, όλα τα παιδάκια κάθονται και γράφουν γράμμα στον Αη-Βασίλη! Εσύ τι δώρο θες από αυτόν φέτος τα Χριστούγεννα;

-Χα! Αη-Βασίλης και βλακείες. Δεν υπάρχουν τέτοια πράματα. Έχω πάψει να πιστεύω σε αυτόν εδώ και πολύ καιρό...

-Γιατί παιδί μου;

-Γιατί κάθε χρόνο, το μόνο που ζητούσα ήταν να χιονίσει! Το μόνο πράγμα που ήθελα για τα Χριστούγεννα ήταν το χιόνι! Αλλά πού τέτοια τύχη... Κάθε χρονιά τα ίδια και τα ίδια... Ήλιος κάθε μέρα.Εγώ δεν θα κάθομαι να πιστεύω σε βλακείες...

- Καλά παιδί μου. Όπως θες.

Κάπου μακριά, πολύ μακριά από τον Φώτη και τον δάσκαλό του, ένας παχουλός ανθρωπάκος, με άσπρα γένια και κόκκινη στολή, άκουγε την συζήτηση αυτού του παιδιού με τον καθηγητή του και σκέφτηκε: "Έχω ταξιδέψει σε όλη τη γη, σε όλες τις χώρες του κόσμου, αλλά ποτέ κανένα παιδί δεν μου έχει ζητήσει χιόνι.. Όλοι μου ζητάνε ένα σωρό ακριβά δώρα. Αυτό το παιδάκι όμως, το έχω παραμελήσει και έχει χάσει την πίστη του. Κάτι πρέπει να κάνω."

Έτσι λοιπόν, ο Αη-Βασίλης, πήρε το έλκηθρο και τους ταράνδους του και ξεκίνησε το ταξίδι του. Ο Άγιος, σαν Άγιος που ήταν, έκανε τα μαγικά του και το χιόνι άρχισε να πέφτει απαλά από τον σκούρο μπλε ουρανό. Η μαμά του Φώτη ήταν ξύπνια και έτρεξε να τον ειδοποιήσει:

- Φώτη, Φώτη μου ξύπνα, χιονίζει!

Το παιδί με ένα σάλτο, πήδηξε από το κρεβάτι του και κοίταξε έξω από το παράθυρο το κατάλευκο χιόνι που είχε σκεπάσει σχεδόν τα πάντα! Ξαφνικά, βλέπει στον ουρανό, ένα έλκηθρο με έναν στρουμπουλό ανθρωπάκο πάνω! Σ'ευχαριστώ, του φωνάζει. Καλά Χριστούγεννα Φώτη, του φωνάζει και εκείνος. Από τότε λοιπόν, το μικρό αυτό παιδί, ξαναπίστεψε στον Αη-Βασίλη και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!  

Πηνελόπη Μαστοροπούλου