Γράμμα από το Αμέρικα, 23-4-57

Νέα Υόρκη, 23-4-57

Αγαπημένη μου μάνα,

φωτο μετανάστη από το αρχείο της οικ. Μακρή

σου γράφω αυτό το γράμμα από τη μακρινή Αμερική. Όπως σου έχω γράψει και σε παλιότερη επιστολή μου, εργάζομαι σε ένα νυχτερινό μαγαζί και σερβίρω ποτά στους πελάτες και κάποιες φορές βοηθάω και στην κουζίνα. Ε λοιπόν μάνα, άκου να δεις τι έγινε προχτές. Εκεί που έπλενα τα ποτήρια στην κουζίνα και τα πόδια μου δε με βαστούσαν από την κούραση και ήμουν πολύ ταλαιπωρημένος (ήταν ήδη 4 τα ξημερώματα), ξαφνικά ακούγονται πυροβολισμοί και φωνές και εκείνη τη στιγμή εισβάλλουν κάτι περίεργοι τύποι και σπάνε και τις τζαμαρίες του μαγαζιού… Πετάγομαι έξω από την κουζίνα πανικόβλητος και τι να δω… Χαμός! Η αστυνομία κυνηγούσε κάποιους ληστές που είχαν διαρρήξει ένα κοσμηματοπωλείο απέναντι από το μαγαζί που δουλεύω. Εκείνοι είχαν ανοίξει πυρ εναντίον των αστυνομικών και επικρατούσε ένας πανικός… Τραπέζια είχαν αναποδογυρίσει, τζάμια σπασμένα, όλα διαλυμένα… Οι πελάτες στο πάτωμα, από κάποιον έτρεχε αίμα… Χαμός...

Μην ανησυχείς όμως μάνα και δεν έπαθα την παραμικρή γρατζουνιά, γιατί ήμουν καλά κρυμμένος… Ευτυχώς μετά από λίγο οι ληστές έφυγαν και μαζί με αυτούς και όλοι εμείς… Την άλλη μέρα μας φώναξε το αφεντικό για να καθαρίσουμε το μαγαζί και δεν θα το πιστέψεις μάνα, αλλά εκεί που μάζευα τα σπασμένα παίρνει το μάτι μου μια περίεργη τσάντα κάτω από μια αναποδογυρισμένη καρέκλα. Την παίρνω με τρόπο και την κρύβω σε μιαν άκρη και μετά που την πήγαινα στα σκουπίδια, την ανοίγω και τι να δω, ήταν γεμάτη δολάρια μάνα, δολάρια και κοσμήματα! Την πήρα την έκρυψα και το επόμενο πρωί έφυγα κρυφά και από το μαγαζί και από το σπίτι…

Τώρα που σου γράφω μάνα, περιμένω το αεροπλάνο… Σε τρεις μέρες θα είμαι εκεί μάνα και θα σε σφίξω στην αγκαλιά μου! Είμαστε πλούσιοι! Γυρίζω πίσω στην Ελλάδα μάνα! Τέρμα τα βάσανα και η στεναχώριες μάνα! Τέρμα η ξενιτιά!

Με αγάπη,

σε φιλώ

ο γιος σου!

Γιώργος Γεωργιλές

Άσκηση δημιουργικής γραφής, για το μάθημα της Τοπικής Ιστορίας