Η επανάσταση των σκουπιδιών Μέρος 2ο

Την επόμενη μέρα το πρωί, στο Γυμνάσιο της πόλης οι μαθητές και οι καθηγητές ήταν αναστατωμένοι. Κύριο θέμα των συζητήσεων στο προαύλιο και στο γραφείο των καθηγητών ήταν οι σεισμοί της νύχτας που τους είχαν κρατήσει άγρυπνους και αναστατωμένους.


Η διευθύντρια ήταν έτοιμη να δώσει μια αποβολή όταν ξαφνικά φύσηξε δυνατός αέρας και άνοιξε το παράθυρο. Μια απαίσια μυρωδιά πλημμύρισε το γραφείο των καθηγητών. Η διευθύντρια πέταξε το ποινολόγιο στον αέρα και έτρεξε προς το παράθυρο.

- Μα τι μυρίζει το απαίσια; Αναρωτήθηκε δυνατά.

- Μάλλον σκουπίδια! Είπε μια φιλόλογος και σκέπασε με το βιβλίο της Οδύσσειας την μύτη της!

Στο προαύλιο όλοι οι μαθητές κρατούσαν τις μύτες τους ή τις έχωναν μέσα στις μπλούζες τους για να μην αναπνέουν την άσχημη μυρωδιά.

Όλη η πόλη ήταν ανάστατη. Όλος ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους και παρατηρούσε τους κάδους των σκουπιδιών που είχαν ξεχειλίσει και βρωμοκοπούσαν. Στο γραφείο του δημάρχου τα τηλέφωνα χτυπούσαν σαν τρελά και επικρατούσε πανικός. Ο Δήμαρχος είχε γίνει κίτρινος σαν το λεμόνι και έπιανε το κεφάλι του με τα δύο του χέρια.

- Συμφορά! Η χωματερή ξεχείλισε! Θα μας πνίξουν τα σκουπίδια! Συγκάλεσε έκτατο συμβούλιο και αποφάσισε να έρθουν γρήγορα μηχανήματα που θα κάνουν τα σκουπίδια δέματα και θα τα τοποθετούν σε μια περιοχή που βρισκόταν δίπλα στο ποτάμι.

Και στην χωματερή επίσης επικρατούσε πανικός! Ένας γλάρος που είχε μάθει τα νέα από κάτι κουτσομπόλικα σπουργίτια, μετέφερε τα νέα στην χωματερή.

- Ορίστε κυρία εγκυκλοπαίδεια που μας το παίζεις σοφή! Είπε το παλιό μπουκαλάκι της γαλλικής κολόνιας. Τι κατάλαβες τώρα που θα μας φυλακίσουν και θα μας εξορίσουν; Και δε φτάνει μόνο αυτό θα μας μισεί όλος ο κόσμος που θα μολύνουμε το ποτάμι της περιοχής!

Η εγκυκλοπαίδεια ήταν πολύ στεναχωρημένη και δεν μίλαγε καθόλου, μόνο σκεφτόταν.

- Εγώ πάντως και η παρέα μου, είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε! Αν έρθουν τα μηχανήματα να μας πάρουν, θα πέσουμε πάνω τους, θα εκραγούμε και θα τα καταστρέψουμε! Πετάχτηκε ένα κόκκινο φυσίγγι.

- Ε! Σταματήστε πια! Είπε ένα βιβλίο Χημείας.

- Δεν είναι λύσεις αυτές! Χρειαζόμαστε ενισχύσεις! Άρα τα παιδιά της πόλης θα βοηθήσουν τον αγώνα μας; Αναρωτήθηκε.

Και όχι μόνο τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι βοήθησαν στον αγώνα των σκουπιδιών. Οι κάτοικοι μάλιστα που ζούσαν στην περιοχή κοντά στο ποτάμι όπου ήθελαν να πετάξουν τα σκουπίδια, ξεσηκώθηκαν! Είχαν βάλει φρουρούς και μόλις έβλεπαν από μακριά να έρχονται από μακριά να έρχονται απορριμματοφόρα, χτυπούσαν την καμπάνα του χωριού και όλοι οι κάτοικοι έτρεχαν στην χωματερή και δεν άφηναν κανέναν να περάσει.

Ο Δήμαρχος της πόλης βρισκόταν σε αδιέξοδο.

- Μα έχω διαταγή που επιτρέπει να πετάμε εδώ σκουπίδια, έλεγε.

Αλλά οι κάτοικοι της περιοχής δεν τον άφηναν ούτε τα λόγια του να ολοκληρώσει!

Στο γυμνάσιο της πόλης είχε σημάνει συναγερμός! Η περιβαλλοντική ομάδα ασχολιόταν αποκλειστικά με το θέμα των σκουπιδιών. Η διευθύντρια είχε δώσει διαταγή να σταματήσουν τα μαθήματα για λίγο καιρό, μέχρι να βρεθεί λύση στο πρόβλημα των σκουπιδιών. Όλοι οι καθηγητές ανέλαβαν δράση:

• Οι φιλόλογοι έκαναν ιστορικές αναδρομές και προσπαθούσαν να εξηγήσουν με φιλολογικό τρόπο την επανάσταση των σκουπιδιών.

• Οι μαθηματικοί, οι φυσικοί, οι χημικοί και οι βιολόγοι προσπαθούσαν να την εξηγήσουν με λογικό τρόπο και ανέλυαν την χημική σύσταση των σκουπιδιών.

• Οι καθηγήτριες ξένων γλωσσών μετέφραζαν τα αιτήματα των σκουπιδιών σε άλλες γλώσσες.

• Ο τεχνολόγος έφτιαξε μια κατασκευή για να προφυλάξει το σχολείο από τη μόλυνση.

• Η ζωγράφος του σχολείου δημιούργησε μαζί με τα παιδιά έργα από ανακυκλώσιμα υλικά.

• Η μουσικός διοργάνωσε μια συναυλία με τραγούδια που είχαν θέμα το περιβάλλον.

• Ο γυμναστής έπαιρνε τους μαθητές και τρέχανε κάθε μέρα στη χωματερή για να συμπαρασταθούν στα σκουπίδια.

• Η καθηγήτρια της Οικιακής Οικονομίας έστελνε κάθε μέρα επιστολές σε περιβαλλοντικές οργανώσεις.

• Η θεολόγος προσευχόταν κάθε μέρα στο Θεό και διάβαζε αποσπάσματα από τη Σοφία Σολομώντα.

Όμως τα πράγματα δεν προχωρούσαν γρήγορα και τα παιδιά αποφάσισαν να ζητήσουν τη βοήθεια του καθηγητή της Πληροφορικής.

-Τιιιιιιιι;;;;;; Να χακάρω τον υπολογιστή του δημάρχου και να αλλάξω τη διαταγή; Αποκλείεται! Αυτό είναι παράνομη πράξη!

Όσο και να τον παρακαλούσαν τα παιδιά αυτός δε δεχόταν με τίποτα. Κλείστηκε στην αίθουσα των υπολογιστών και δε δεχόταν να μιλήσει σε κανέναν. Τα παιδιά έφυγαν απογοητευμένα.

Την άλλη μέρα το πρωί, ο δήμαρχος άνοιξε τον υπολογιστή του για να εκτυπώσει τη διαταγή και να τη δείξει στους κατοίκους. Καθώς όμως τη διάβαζε ξαφνικά σταμάτησε. Πριν από τη λέξη επιτρέπεται είχε προστεθεί η λέξη ΔΕΝ.

-Δεν επιτρέπεται η ρίψη σκουπιδιών στη χωματερή; μονολόγησε. Ο δήμαρχος που κατά βάθος το καλό της πόλης του ήθελε κι αυτός ανακουφίστηκε.

Πόση χαρά και αγαλλίαση ένιωσε ο Οδυσσέας όταν έφτασε στην αγαπημένη του πατρίδα την Ιθάκη, τόση χαρά και ανακούφιση ένιωσε κι ο δήμαρχος όταν διάβασε την διαταγή. Πήρε στα χέρια του έναν μεγάλο φάκελο από αυτούς που ήταν στοιβαγμένοι πάνω στο γραφείο του, τον κράτησε σφιχτά στο στήθος του και άρχισε να στροβιλίζεται με χορευτικές κινήσεις μέσα στην αίθουσα του Δημαρχείου. Πάνω σε μια στροφή του ξέφυγε ο φάκελος από τα χέρια και το μάτι του έπεσε πάνω στον τίτλο “Προτάσεις των μαθητών του Γυμνασίου για την ανακύκλωση των σκουπιδιών”.

-Χμ! Ενδιαφέρον! Ας του ρίξω μια ματιά! Σκέφτηκε.



....Συνεχίζεται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου