Hip - Hop...


 Η μουσική ειναι πολύ σημαντική για μένα! H μουσική για μένα είναι τρόπος έκφρασης, χαλάρωσης και διασκέδασης, όπως φυσικά και για όλους τους εφήβους.
Με τη μουσική μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου και να πω στους άλλους αυτό που πραγματικά νιώθω, χωρίς να κρύβω ποια ειμαι και τα πραγματικά μου συναισθήματα!
Προσπαθώ μέσα από τους στίχους μου να συμβουλέψω τους άλλους και να τους "περάσω" θετικά μηνύματα.
Γράφω συνήθως για την καθημερινότητά μου, αλλά  και των κοντινών μου αγαπημένων προσώπων, γράφω για τα λάθη μου, αλλά και για τα άλυτα "ζητήματα" της ζωής μου, γράφω τις σκέψεις μου, τα όνειρά μου, γράφω για όλα...
Εγώ μεγάλωσα με την μουσική, περισσότερο με την ροκ,  καθώς η μαμά μου, όταν ήμουν μικρή έβαζε Βeatles, Scorpions, κ.α.
 Άρχισα να ασχολούμαι με την μουσική και το τραγούδι σοβαρά στην ηλικία των δώδεκα (12) και το πρώτο κομμάτι που έγραψα ήταν ροκ.
Αγαπώ τη μουσική και την θεωρώ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου!

Νάνσυ Δημοπούλου
ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΖΩΗ

Μας στέρησαν το όνειρο
Μας στέρησαν τη ζωή
Μας κόψαν τα φτερά
Και πέσαμε στη Γη…
 Βλάσσης Ζαφειρόπουλος, Νάνσυ Δημοπούλου, Αριστέα Δημητροπούλου
Καλοκαίρι στην καρδιά μας
Δεν θα ξανάρθει
Η άνοιξη έχει φύγει
Και η ευκαιρία για ζωή

Μετά από χρόνια βλέπω
Το κακό να πλησιάζει
Να μας χτυπά πισώπλατα
Και να μας εκβιάζει…

Η κακούργα η ζωή
Μας έχει βάλει σε δεύτερη μοίρα
Και όλο τρικλοποδιές μας βάζει
Και μας κλέβει τα ηνία

Ας  ενώσουμε τα χέρια
Ας γίνουμε μια φωνή
Να φωνάξουμε πιο δυνατά
Για μια καλύτερη ζωή

 
                                               ΑΓΓΕΛΟΙ

Ήμουν παιδί, ήσουν παιδί
Δυο μικροί άγγελοι καλοί!
Συζητούσαμε για αγάπη…
Πότε θα 'ρθει, πότε θα 'ρθει
Μεγαλώσαμε και οι δυο
Έφηβοι γίναμε στο λεπτό
Σαν με κοιτάς, σαν σε κοιτώ
Θεέ μου πόσο σε αγαπώ…

Η αγάπη μας μεγάλωνε
Σαν πέρναγαν τα χρόνια
Κι όλο πιο δυνατή γινόταν
Με της καρδιάς τα λόγια!

Η καρδιά μου και η καρδιά σου
Ενώθηκαν σαν δυο κομμάτια πηλό
Που αγάπη αναζητούν
Στου χρόνου τον καιρό

 
                     ΒΑΡΕΘΗΚΑ

Βαρέθηκα την παλιά ζωή
Πονάει τώρα η καρδιά μου
Δεν έχω άλλο υπομονή
Και χαλάνε τα σχέδιά μου
Πες μου πόσο σύγχρονη είναι η ζωή
Και πόσο μεγάλη η βάρδιά μου

Θέλω να φύγω επειγόντως από αυτήν την φυλακή
Να φύγω μακριά, τόσο μακριά
Πολύ μακριά
Νιώθω πως ζω σε κλουβί
Μα δεν είμαι πουλί
Ποιος λέει πως θα ζήσω
Ποιος λέει τι θα κάνω στην ζωή;
Δεν είμαι πουλί...

Βρέθηκα σε δρόμους στοιχειωμένους
Κα πιο πολύ μαστιγωμένους
Και δεν μπορώ να αισθανθώ
Πως βασανίζομαι
Πως εξατμίζομαι
Και όλο χάνομαι
Και όλο με βρίσκουνε
Το πιο οδυνηρό είναι αυτό

Η ζωή είναι δικιά μου
Παλιέ έρωτά μου
Και την φτιάχνω όπως θέλω εγώ
Και άμα θέλεις να παίξεις με τα αισθήματά μου
Θα χάσεις στο λέω εγώ
Η καρδιά είναι δικιά μου και άμα θέλω
Την ξεριζώνω στο λεπτό
Κι αν ματώσω, θα ξέρω πως είναι για καλό

Να θυμάσαι δεν είσαι εσύ
Που μπορούν να σε κλείσουν σε ένα κλουβί
Έχεις άποψη και κρίση
Τι ρόλο κι ας είσαι μικρό
Και ας είσαι παιδί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου