Αδικία...

Ένα από τα χειρότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή είναι να σε αδικήσει κάποιος. Στις μέρες μας αυτό συμβαίνει συχνά, γιατί η κακία στις καρδιές των ανθρώπων έχει πια κυριαρχήσει και ακόμα πολύ απλά γιατί η κοινωνία δεν είναι «αγγελικά πλασμένη». Σκέψου π.χ. τα μυρμήγκια όλο το καλοκαίρι δουλεύουν για να έχουν τροφή το Χειμώνα. Αν βρεθεί μπροστά μας μια μυρμηγκοφωλιά θα την διαλύσουμε, γιατί;
Πριν κάτι χρόνια δεν ήταν έτσι. Τι φταίει ακόμα δεν έχω καταλάβει. Το καυσαέριο μήπως;
Βλέπουμε π.χ. κάποιον πιο αδύναμο και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να τον εκμεταλλευτούμε. Γιατί;
Πιστεύω πως για ολόκληρο τον κόσμο έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Οι πάγοι λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, νησιά θα εξαφανιστούν, η θερμοκρασία θα χτυπήσει κόκκινο…. Κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τι κάνουν οι ισχυροί γι’ αυτό; Πότε θα νοιαστούν; ΤΙ τους νοιάζει όμως;
Κι απ’ την άλλη ο πόλεμος συνεχίζεται. Ο πόλεμος… Γιατί να πεθαίνουν άνθρωποι μήπως επειδή υπάρχουν πολλοί; Εμένα έτσι μου φαίνεται. Έχω βαρεθεί να βλέπω φρικιαστικές φωτογραφίες από πολέμους. Είμαι ένα παιδί και δεν μπορώ να νεκρά άλλα παιδιά, Κι αναρωτιέμαι μήπως με τους πολέμους δοκιμάζουν τα όπλα τους οι διάφορες χώρες. Πάντως εγώ έχω μια πρωτότυπη ιδέα: να δοκιμάσουν τα όπλα πρώτα στους εαυτούς τους αυτοί. Να γλιτώσει έτσι και ο αθώος κόσμος.
Μαζεύονται οι κυρίαρχοι της γης να βρουν λύσεις.. όσο τις είδατε εσείς τόσα χρόνια άλλο τόσο τις είδα κι εγώ.
Ας βάλουμε επιτέλους ένα τέλος στους πολέμους!
Ας βάλουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας!

Γεωργία Γεωργουλοπούλου