Αφιέρωμα στην Ιζαντόρα Ντάνκαν.

  Επειδή και οι τρεις αγαπάμε πολύ τον χορό αποφασίσαμε στο φετινό τεύχος να κάνουμε ένα αφιέρωμα στην Ισιδώρα Ντάνκαν, την "μητέρα" του σύγχρονου χορού. 

Η Ισιδώρα Ντάνκαν γεννήθηκε στις 26 ή 27 Μαΐου το 1877 και πέθανε στις 14 Σεπτέμβριο το 1927.  Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια και έζησε στη Δυτική Ευρώπη και τη Σοβιετική Ένωση από την ηλικία των 22 μέχρι το θάνατό της στην ηλικία των 50 ετών. Έγινε γνωστή ως η "μητέρα" του σύγχρονου χορού και ως "ξυπόλητη" χορεύτρια. 

Ο πατέρας της, Charles Duncan, εργαζόταν ως τραπεζίτης, μηχανικός και γνώστης των Τεχνών. Η μητέρα της ήταν η Mary Isadora Gray. Η Isadora είχε 3 αδέλφια, όπου η μια από τις αδελφές της, η Elisabeth Duncan, ήταν επίσης χορεύτρια. 
Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ο πατέρας της μπλέχτηκε σε παράνομες συναλλαγές και η οικογένεια έγινε εξαιρετικά φτωχή. Οι γονείς της χώρισαν, όταν η ίδια ήταν βρέφος και η μητέρα της μετακόμισε με όλα τα παιδιά της στο Όκλαντ. Εργάστηκε εκεί ως μοδίστρα και δασκάλα πιάνου. Στα πρώτα χρόνια τα παιδιά Duncan δεν πήγαιναν σχολείο, αλλά εξαιτίας της άθλιας κατάστασης της οικογένειας, αυτή και τα 3 αδέλφια της έκαναν μαθήματα χορού στα παιδιά της περιοχής. 
Το 1896 η Isadora έγινε μέλος του θιάσου Augustin Daly's στην Νέα Υόρκη. Στην δουλειά της εκεί, όπου μοναδικό της όραμα ήταν ο χορός, συγκρούστηκε με δημοφιλής θιάσους. Απογοητευμένη η Isadora, διότι το έργο της δεν εκτιμήθηκε, αποφάσισε να μετακομίσει στο Λονδίνο το 1898. Εκεί βρήκε δουλειά στα σαλόνια πλουσίων και πήρε ιδέες για τις χορογραφίες της από τα ελληνικά αγγεία και ανάγλυφα στο βρετανικό Μουσείο. Τα χρήματα που κέρδισε αυτή τη δουλεία, τα εκμεταλλεύτηκε για να νοικιάσει ένα στούντιο χορού για να αναπτύξει το έργο της.

Από το Λονδίνο, η Duncan ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου και εμπνεύστηκε από το Λούβρο και την έκθεση Universelle το 1900. Μια μέρα το 1902, ο Loie Fuller επισκέφτηκε το στούντιο χορού της στο Παρίσι και την κάλεσε να περιοδεύσει μαζί της. Έτσι κι έγινε. Γύρισαν όλη την Ευρώπη δημιουργώντας νέες τεχνικές χορού. Η Isadora είχε περάσει το μεγαλύτερό μέρος της ζωής της με αυτόν τον τρόπο, γυρνώντας την Ευρώπη, καθώς και την Βόρεια, Νότια Αμερική. 
Πάρα τις διάφορες αντιδράσεις των κριτών, έγινε αρκετά δημοφιλής για το ξεχωριστό της στυλ και ενέπνευσε πολλούς εικαστικούς καλλιτέχνες όπως: Antoine Bourdelle, Auguste Rodin, Arnold Ronnebeck, που βασίστηκαν σε αυτήν.
Στη συνέχεια η Duncan, κατάλαβε πως όλες αυτές οι περιοδείες τις αποσπούσαν την προσοχή και ήταν μακρυά από την πραγματική αποστολή της, την δημιουργία της ομορφιάς και την εκπαίδευση των νέων στον τομέα του χορού. Για να κάνει λοιπόν την αποστολή της πραγματικότητα, άνοιξε σχολεία για να διδαχτούν στις νέες γυναίκες τη δική της φιλοσοφία για το χορό. Το πρώτο ιδρύθηκε το 1904 στο Grunewald της Γερμανίας.
Το τέλος της, άδικο. Τη νύχτα της 14 Σεπτεμβρίου το 1927, η Isadora Duncan σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, στη Νίκαια της Γαλλίας. Το μεταξωτό μαντήλι της, ντυμένο γύρω από το λαιμό της, ενεπλάκη γύρω από τις πίσω ρόδες, σπάζοντας το λαιμό της. Η Duncan μεταφέρθηκε κατευθείαν στο νοσοκομείο, όπου εκεί διαπιστώθηκε ο θάνατος της. Το διαφορετικό με αυτή την γυναίκα, ήταν ότι είχε φαντασία, με αποτέλεσμα την διαφορετική προσέγγιση στο χορό. Σε αυτήν οφείλουμε πολλά σε ότι έχει να κάνει με το χορό και ιδιαίτερα τον σύγχρονο χορό. Δίκαια λοιπόν είναι η "μητέρα" του χορού. 

Στο Βύρωνα στην Αθήνα υπάρχει το Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας και Ρεϋμόνδου Ντάνκαν, που είναι ένα σύγχρονο κέντρο χορού, ένα διεθνές κέντρο συνάντησης, μελέτης και έρευνας για την τέχνη του χορού.

Αλεξία Ευσταθοπούλου

Αθανασία Καζακοπούλου

Ιωάννα Καγκαράκη

-