Κυρία, πάλι ξέχασα το τετράδιό μου. (2ο μέρος)

Ατάκες που χρησιμοποιούμε εμείς οι μαθητές για να δικαιολογηθούμε όταν είμαστε αδιάβαστοι.

Εδώ και πολλά χρόνια εμείς τα παιδιά έχουμε μια καθημερινή υποχρέωση, το Σχολείο. (Μια λέξη που εγώ προσωπικά την μισώ αφάνταστα). Για να φανταστείτε έχω αρχίσει να μισώ και τις μέρες της εβδομάδας, εκτός βέβαια από το Σαββατοκύριακο. Τέλος πάντων για να μη πολυλογώ  και εμείς οι μαθητές άνθρωποι είμαστε. Θα ‘ρθει και μια και δυο και τρεις και τέσσερις φορές που δε θα’χουμε διαβάσει. Επειδή όμως η νέα γενιά έχει εξελιχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια όταν ο καθηγητής μας ρωτήσει γιατί δεν κάναμε την άσκηση ή γιατί δεν διαβάζουμε σε χρόνο dt (αμέσως δηλαδή) ετοιμάζουμε τη δικαιολογία. Βέβαια πρέπει να 'χεις εξασκηθεί και να 'χεις πάρει το κατάλληλο ύφος. Κάποιες από τις συνηθισμένες δικαιολογίες είναι: 

•    Ωχ! Συγγνώμη κυρία αλλά ξέχασα να κάνω την άσκηση, δε θα ξαναγίνει. (Εδώ παίρνουμε ένα σοβαρό και ελάχιστα στενάχωρο ύφος. Μην το παρακάνουμε όμως).

•   Κυρία ξέχασα το τετράδιο, αλλά έχω κάνει την άσκηση. 

Κάποιοι άλλοι όμως πιο έξυπνοι προκειμένου να την γλιτώσουν ρίχνουν το φταίξιμο σε άλλον όπως:

•       Kυρία δεν έκανα τις ασκήσεις. Γιατί; Γιατί κυρία εγώ έλειπα και όταν ρώτησα κανένας δε μου είπε τι έχουμε.

Τέλος υπάρχουν και οι κατηγορίες των μαθητών που έχουν πολύ μεγάλη και προχωρημένη φαντασία. Έτσι αυτοί οι μαθητές χρησιμοποιούν αυτές τις δικαιολογίες.

•  Κύριε δεν έχω διαβάσει. Γιατί; Να, ξέρετε, χτες είχαν μαζευτεί συγγενείς στο σπίτι και καταλαβαίνετε….
• Δε διάβασα γιατί οι γονείς μου τσακώνονταν και εγώ δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. ( Στο τέλος κάποιοι βάζουν και λίγο κλάμα)
• Βράχηκε το τετράδιο και το άφησα στο καλοριφέρ για να στεγνώσει.

Και τώρα η TOP δικαιολογία που δεν  υπάρχει περίπτωση να την πιστέψουν οι καθηγητές.

• Κύριε δε θα πιστέψετε τι μου συνέβη.Χτές όπως πήγα με όλη την καλή διάθεση να κάνω αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα εργασία που μας βάλατε (γιατί όπως ξέρετε λατρεύω  το μάθημά σας) κάθισα ωραία και καλά στο γραφείο μου και  μου ήρθε η έμπνευση ουρανοκατέβατη και άρχισα να γράφω και να γράφω και να γράφω, τρεις σελίδες έγραψα! Έχουμε όμωςένα σκυλάκι στο σπίτι, τον Μπούμπη και την ώρα που πήγα να σηκωθώ έρχεται το σκυλί, μου παίρνει την εργασία και άρχισε να τρέχει. Τον κυνήγησα σε όλο το τετράγωνο. Αλήθεια! Και μετά άρχισε να βρέχει. Τότε σκέφτηκα ότι πάει η εργασία. Σε καποια στιγμή το σκυλί μπήκε πάλι μέσα στο σπίτι. Και εκεί που πήγα να το πιάσω μου πετάει την εργασία στο τζάκι.Τότε άρχισα να χτυπάω το μποτσικοκέφαλό μου στον τοίχο. Μετά σκέφτηκα να γράψω άλλη εργασία αλλά μου είχε τελειώσει το μελάνι από όλα τα στυλό. Τι να πω; Το σύμπαν φταίει ή μήπως μπήκε η Αφροδίτη στο ζώδιό μου;

Ε τι να πω; Αν την πει κάποιος αυτή τη δικαιολογία τότε η σχολική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Σε καμία περίπτωση μην πει κάποιος τη δικαιολογία γιατί θα πάνε οι κιμωλίες σύννεφο. Όχι τίποτα άλλο αλλά έχουμε και κρίση.

Ειρήνη Κωνσταντούρου.