Δείξε μου το θρανίο σου να σου πω ποιος είσαι!

Δείξε μου το θρανίο σου να σου πω ποιος είσαι!

 Αν για κάποιους η ζωγραφική στα θρανία είναι μόνο και μόνο καταστροφή της δημόσιας περιουσίας, για μας είναι ένας τρόπος έκφρασης και εξωτερίκευσης συναισθημάτων.                                                                                                  

Αυτή η καθημερινή συνήθεια που έχουμε εμείς οι έφηβοι μπορεί για να απεικονίσει την προσωπικότητά μας, να αντικατοπτρίσει τον εσωτερικό μας κόσμο, να δείξει τις προτιμήσεις μας και τις δραστηριότητες που κάνουμε και μας αρέσουν. Επίσης με αυτόν τον τρόπο εκδηλώνουμε την καταπίεση και το άγχος που συχνά μπορεί να νιώθουμε από τους γύρω μας, κάποια παιδιά το εκδηλώνουν αυτό απλός μουτζουρώνοντάς το, ενώ κάποια άλλα κάνοντας καλλιτεχνικά σχέδια.

          Στα θρανία μπορείς να δεις από το πόσο χρονών είναι τα παιδιά αλλά και τι τάξη πάνε, μέχρι το αγαπημένο τους σίριαλ, χόμπι ή και ακόμα τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες και αγαπημένα τους τραγούδια. Μπορείτε να δείτε τις ιδεολογίες και αντιλήψεις του καθενός και όλα αυτά από το οποία έχουν επηρεαστεί. Αν και κάποιοι καθηγητές νομίζουν ότι δεν είμαστε καθόλου ευαισθητοποιημένα σε σχέση με το τι γίνεται στη χώρα μας και στον κόσμο ολόκληρο, τους διαβεβαιώνουμε ότι σε αρκετά θρανία θα δουν πολλές φράσεις και σχέδια με τα οποία εκδηλώνουμε τις ανησυχίες μας άμεσα και έμμεσα σε σχέση με την καταθλιπτική και απογοητευτική κατάσταση που βρίσκετε σήμερα η χώρα μας.

          Και το να μας λέτε, λοιπόν, να μην ζωγραφίζουμε τα θρανία είναι σαν να μας λέτε να μείνουμε αποστασιοποιημένοι απ’ τα προβλήματα που βασανίζουν τον καθένα από εμάς και συγχρόνως να μην μπορούμε να εκφράσουμε τις καλλιτεχνικές μας ευαισθησίες.

       Επομένως αφήστε μας λοιπόν να εκφραζόμαστε ελεύθερα και αν θέλετε, μπορείτε να τα διαβάζετε και εσείς οι ίδιοι, έτσι ώστε να μας γνωρίσετε και εσείς καλύτερα.          Παρασκευή και Μαρία