Χωρίς τίτλο…

Αν ρωτήσεις τι θα πει υποκρισία,

θα δεις πρόσωπα θυμωμένα.

Αν τους μιλήσεις για το ψέμα,

θα σου απαντήσουν με αηδία.

Μιλώντας τους για όνειρα μεγάλα,

ιστορίες θα ακούσεις ελπιδοφόρες.

Σ’ όποιες του κόσμου αν ρωτήσεις χώρες,

η αγάπη,  θα πουν, ξεπερνά όλα τ’ άλλα.

Ποιος όμως εμένα ρώτησε,

να πω τη γνώμη τη δική μου;

Πως εγώ βλέπω τη ζωή μου,

για το μέλλον μου ποιος απόρησε;

Τους ακούω όλους να μιλάνε,

πράξεις αταίριαστες  μ’ ότι απ’ τα χείλη βγαίνει.

Κάθε λέξη και η μύτη τους μακραίνει!

Υποσχέσεις έρχονται και πάνε!

Δε θέλω να ζω μέσα στο ψέμα,

 τον εαυτό μου να προσπαθώ να ξεγελώ.

Την «προσποιούμενη» αγάπη δεν μπορώ.

Δεν θέλω άλλα όνειρα κλεμμένα.

Τις αξίες μου δε θέλω να πετάξω,

 το σύννεφο της απάτης σβήνω απ’ τον ουρανό μου.

Μπορεί να ζω στον κόσμο τον δικό μου,

μα ξέρω πώς να τον απολαμβάνω.

Έρχου Γεωργία