Σκέψεις πάνω στο φαινόμενο της φτώχειας

Σκέψεις πάνω στο φαινόμενο της φτώχειας

Η φτώχεια είναι μια πληγή που μαστίζει πολύ κόσμο σε όλη τη γη. Και γι’ αυτό σημαντικό ρόλο παίζει η λειτουργία του οικονομικού συστήματος. Οι λίγοι ανά τον κόσμο ζουν πλουσιοπάροχα, ενώ οι περισσότεροι αγωνίζονται για την επιβίωση τους.

Οι αιτίες που προκαλούν την φτώχεια είναι πολλές. Η άνιση κατανομή του πλούτου είναι μια από τις κυριότερες. Η διαφθορά και η τάση για εύκολο πλουτισμό με παράνομα μέσα, είναι δυο ακόμη σημαντικοί παράγοντες, που σε συνδυασμό με την φοροδιαφυγή και την παραοικονομία, επιτείνουν το πρόβλημα. Τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας, είναι μια ακόμη αιτία, που σε συνδυασμό με την φτώχεια, τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις και την τάση για αστικοποίηση επιτείνουν το φαινόμενο της φτώχειας. Πάνω σ’ αυτά πρέπει να προστεθεί ο υπερκαταναλωτισμός και η άστατη ζωή ορισμένων, οι οποίοι μπορεί εύκολα να βρεθούν στο δρόμο σε μια κρίση. Τέλος για τους αγρότες οι διάφορες απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες (πλημμύρες, ξηρασία, πυρκαγιές κ.α.) μπορεί να οδηγήσουν ορισμένους σε συνθήκες φτώχειας, μιας και η γεωργική παραγωγή είναι ο βασικός τους οικονομικός πόρος.

Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι ο αποκλεισμός του ατόμου από τα βασικά αγαθά που χρειάζεται για να ζήσει καθώς και από πλήθος πολιτιστικών, επαγγελματικών και άλλων δραστηριοτήτων. Απώτερη συνέπεια είναι να μειώνονται τα έσοδα του Κράτους, το οποίο δίνει από τα αποθέματα του για την ενίσχυση των φτωχών ομάδων, με αποτέλεσμα να γίνεται κι αυτό φτωχό.

Το φαινόμενο της φτώχειας και όλων των παραπάνω συνεπειών είναι εμφανές και στην περιφέρειά μας, ενώ έχει ιδιαίτερα ενταθεί και μετά την καταστροφική πυρκαγιά του Αυγούστου του 2007, που κατέστρεψε όλο το φυσικό πλούτο του τόπου μας, με αποτέλεσμα να μην έχουμε τα προϊόντα που είχαμε πριν. Την κατάσταση ήρθε να χειροτερέψει και ο παγετός που κατέστρεψε όλη την παραγωγή.

Ως μέτρα αντιμετώπισης που πρέπει να ληφθούν θα πρέπει να είναι η δίκαιη κατανομή του πλούτου, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της αισχροκέρδειας. Επίσης η ουσιαστική ενίσχυση των φτωχών κοινωνικών ομάδων θα έπρεπε να αποτελεί κύρια μέριμνα της Πολιτείας.

Αλλά το κράτος είμαστε εμείς, και γι’ αυτό η προσωπική συμβολή του καθενός μας για την πάταξη αυτού του φαινομένου είναι καθοριστική.

Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι το φαινόμενο της φτώχειας ζημιώνει όχι μόνο όσους την υφίστανται, αλλά και το σύνολο της κοινωνίας, καθώς εμποδίζει την οικονομική και κοινωνική πρόοδο, και για αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοιο.

Γεωργουλόπουλος Γιάννης,

Ηλιόπουλος Γιώργος,

Ζυλυφτάρη Αγγελική,

Αγγελοπούλου Ουρανία