Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον...

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

Στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε

Αφού η ιστορία σας ανήκει

Σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ΄αυτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις

Το έργο το έχω δει μη με τρελαίνετε

Το πλοίο των ονείρων μου με πάει

Σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου

Να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται

Κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου

Συνένοχο στο ΦΟΝΟ δε θα με ΄χετε…

Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, σαν προφήτες, τραγούδησαν αυτό το τραγούδι πριν 11 περίπου χρόνια , που περιγράφει ακριβώς τις σκέψεις και τα συναισθήματα πολλών νέων σήμερα…

Με αφορμή το τραγικό περιστατικό της 6^ης Δεκεμβρίου 2008 οι νέοι βγήκαν στους δρόμους. Επαναστάτησαν και διεκδίκησαν τα όνειρά τους. Διαδήλωσαν ειρηνικά με κεριά, τραγούδια και προσφέροντας λουλούδια στους αστυνομικούς. «σπείρατε ανέμους, θα θερίσετε θύελλες» η απάντηση των νέων στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη. Των νέων που κατηγορούνταν από τους μεγαλύτερους ως «νεολαία του καφέ» και «οι κολλημένοι στους υπολογιστές». Οι ίδιοι νέοι λοιπόν αποδεικνύουν σήμερα ότι έχουν άποψη και την φωνάζουν. Όχι μόνο την φωνάζουν, την ουρλιάζουν…

Στις 6 Δεκεμβρίου 2008 στα Εξάρχεια της Αθήνας ένα παιδί, ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έχασε την ζωή του από σφαίρα αστυνομικού. Ο Αλέξης δεν πρόλαβε να μεγαλώσει γιατί ο ειδικός φρουρός έβαλε τέλος στη ζωή του μόνο και μόνο για να αποδείξει την δύναμη και την εξουσία του . Με λίγα λόγια στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία έχουμε κατάχρηση της εξουσίας και με αυτό το πλήγμα στη δημοκρατία γυρνάμε κυριολεκτικά στο Μεσαίωνα.

Ο έμπειρος αυτός ειδικός φρουρός μαζί με συνάδελφό του έχοντας εντολές απεμπλοκής, γυρίζουν στο σημείο όπου μια παρέα παιδιών τους πέταξαν πλαστικά μπουκάλια, για να κάνουν τσαμπουκά όπως το λέμε. Δεν φτάνει αυτό αλλά ο ένας από τους δύο βγάζει το όπλο του, το σηκώνει απέναντι σε άοπλα παιδιά, πυροβολεί και δολοφονεί εν ψυχρώ τον Αλέξη. Για ποιόν λόγο…?Στη συνέχεια μαθητές και φοιτητές μαζί με καθηγητές και γονείς διαδηλώνουν όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στα αστικά κέντρα όλης της Ελλάδας και αργότερα ξεσηκώνονται οι νέοι όλης της Ευρώπης. Η δολοφονία του Αλέξη ξεχείλισε το ποτήρι. Η ανεργία, τα σκάνδαλα, η οικονομική κρίση καθώς και όλα αυτά που αντικρίζουμε καθημερινά γύρω μας έχουν πνίξει τους νέους αλλά τίποτα και κανείς δεν μπορεί να βάλει φράγματα στα όνειρά τους. Δεν θα το επιτρέψουμε…

Βέβαια υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν αυτοί που επωφελούνται από τις καταστάσεις. Οι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι και οι αναρχικοί έκαψαν την Αθήνα, κατέστρεψαν περιουσίες και αντέδρασαν με καταδικαστέα συμπεριφορά. Και επίσης οι διάφοροι πολιτικοί. Η κυβέρνηση να προσπαθεί να κρατήσει την θέση της θέτοντας την αστυνομία σε αμυνόμενη στάση και αφήνοντας στην ουσία αναρχικούς και κουκουλοφόρους να αλωνίζουν στην Αθήνα για να προκαλέσει με αυτόν τον τρόπο την λαϊκή οργή προς τους πραγματικούς διαδηλωτές. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης από την άλλη να ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλο και όλοι μαζί στην κυβέρνηση προσπαθώντας να μαζέψουν ψηφοφόρους. Και στην οικογένεια του παιδιού επιστολές και τηλεφωνήματα…

Χάθηκε η ζωή του Αλέξη…Αυτό είναι που πρέπει να μείνει στη μνήμη μας και να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Ακόμα κι αν αυτός ο «μπάτσος» στο υπόμνημά του προσπαθεί να βλάψει την μνήμη του παιδιού, ακόμα κι αν όποιος συνήγορος του παρουσιάζει την συμπεριφορά του Αλέξη αποκλίνουσα, ακόμα κι αν οποιαδήποτε βαλλιστική εξέταση δείχνει εξοστρακισμό όλοι ξέρουμε ότι ο Αλέξης έφυγε άδικα…ΚΑΛΟ ΤΑΞΊΔΙ ΑΛΕΞΗ!!!

Μαρία Γιακουμή