Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, χρησιμοποιούνται πολλές λέξεις, οι οποίες, μόνο αν είσαι από εκείνη την περιοχή, καταλαβαίνεις την σημασία τους. Το Σαββατοκύριακο που ήμουν στο χωριό μου, άκουσα έναν διάλογο μεταξύ δύο ηλικιωμένων στο καφενείο του χωριού.
- Καλημέρα κολέγα!
- Καλημέρα, τι φτιάνεις ;
- Ξυώ και αλατίζω. Έβγαλα τα πράματα(ζώα) το πρωί και ήρθα να ρουφήξω έναν καφέ. Εσύ;
- Εγώ σταλίζω δω χάμου, αφού δεν έχω τον τράτο μου, να πάω εκεί πάνου στην καστανιά να βάλω για ελιές...
- Άκουσες τι βρήκανε στη δημοσά ;
- Όχι , τι;
- Ένα ζωντόβολο χτυπημένο από ρόδα , που ευτυχώς θα τηνε ξεσκουρδάρει... το πήρε ξώφαλτσα...
- Τι είπες ρε! Ποιο μπαχαλό-στραβάδι πέρασε και το κοπάνιησε;
- Έχει βουήξει το χωριό, ότι το πήρε σβάρνα ο γερομανιήκας με την φαλκονέρα !
- Έπρεπε να το έκανε στο δικό μου ζωντανό, θα τον είχα φουρκίσει ! Αστροπή να τόνε βαρέσει!
- Άι σήκω να φύγουμε, μην σουρουπήσουμε εδώ χάμου, τα άντερα μου τραγουδάνε.
- Ναι πάμε, να μαζέψω και εγώ τα πράματα, γιατί ντουμάνιασε ο ουρανός και σε λίγο φαίνεται πως το πράμα πάει για βροχή...
Δαλαβούρας Γιώργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου