ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ

                                       ΤΑ  ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ  ΣΤΟΝ  ΚΟΣΜΟ  ΜΑΣ

Στη χώρα μας σήμερα έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα που ονομάζεται διαχείριση  σκουπιδιών.  Βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν είναι σημερινό αυτό το πρόβλημα αλλά όσο δεν αντιμετωπίζεται, μεγαλώνει και είναι δυσκολότερο να βρεθεί μια μόνιμη λύση.

Και το λέω αυτό γιατί η χώρα μας κάθε χρόνο πληρώνει εκατοντάδες εκατομμύρια πρόστιμο στην Ευρωπαϊκή  ‘Ενωση για τις παράνομες  χωματερές  που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια συνεχώς στον τόπο μας. Και βέβαια εννοείται πως τα χρήματα αυτά ειδικά σήμερα δεν μας περισσεύουν.

Βέβαια το πρόβλημα ίσως να ξεκινάει από τις τοπικές μας κοινωνίες  και το πώς διαμορφώνεται  από την πολιτική της κάθε Τοπικής Αυτοδιοίκησης  η οποία είναι δυστυχώς η μικρογραφία της  πολιτικής της Χώρας μας.

Για παράδειγμα εδώ στην περιοχή μας πριν τα Χριστούγεννα αντιμετωπίσαμε μια πρωτόγνωρη για μας κατάσταση. Ξαφνικά σταμάτησε η αποκομιδή των σκουπιδιών  και των τριών Δήμων της περιοχής , γιατί οι κάτοικοι αντέδρασαν δικαιολογημένα θα έλεγα  στη συσσώρευση των σκουπιδιών σε μια προσωρινή χωματερή σε κατοικημένη περιοχή και κοντά στον ποταμό Αλφειό. Και λέω ότι ήταν δικαιολογημένη πρώτον γιατί κινδύνευε με μόλυνση όχι μόνο η όμορφη περιοχή  περιβαλλοντολογικά,  αλλά και η υγεία των ανθρώπων, αφού η μόλυνση μέσω του νερού του ποταμού που ποτίζει τις καλλιέργειες της περιοχής, μέσω των προϊόντων  θα πέρναγε και στη διατροφική αλυσίδα μας με σοβαρές συνέπειες στην υγεία μας.

Τα σκουπίδια λοιπόν έμειναν αμάζευτα και συσσωρεύονταν  μέσα και έξω από τους κάδους για δύο μήνες περίπου, σε όλα τα τοπικά διαμερίσματα των τριών Δήμων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μικρές χωματερές  παντού οι οποίες ήταν εστία μολύνσεων, δυσοσμίας και άσχημης αισθητικής. Η τοπικές αρχές του Δήμου το μόνο που έκαναν ήταν να απολυμαίνουν για να μην υπάρξει κάποια σοβαρή ασθένεια. Εκεί φάνηκε και η αδυναμία των τριών Δήμων να βρουν μια συνολική λύση για το πρόβλημα. ΄Ετσι αποφάσισαν ξεχωριστά να λύσει ο καθένας το πρόβλημα , απ’ ότι φαίνεται προσωρινά πάλι.  Και το λέω αυτό γιατί  στο Δήμο Κρεστένων παραχωρήθηκε ένα οικόπεδο στην περιοχή και προσωρινά το πρόβλημα λύθηκε.  Όσο για το Δήμο Πύργου του παραχωρήθηκε από τη Μητρόπολη Ν. Ηλείας ένα οικόπεδο στην περιοχή Χάλκοβα, το οποίο όμως μάλλον βρίσκεται σε δασική έκταση και υπάρχουν έντονες διαμαρτυρίες από τους γύρω κατοίκους καθώς και από το Δασαρχείο, το οποίο ζήτησε προσωρινά δικαστικά μέτρα για να μη χρησιμοποιηθεί ο χώρος για σκουπιδότοπος. Τελικά τα σκουπίδια μεταφέρθηκαν εκεί με παρουσία αστυνομικής δύναμης γιατί υπήρχε φόβος να δημιουργηθούν φασαρίες από τους κατοίκους. Τελικά εκδόθηκε δικαστική απόφαση απαγόρευσης ρίψης απορριμμάτων και για τη συγκεκριμένη περιοχή.

Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2013, 2014. Ας δούμε όμως τι συμβαίνει και πως αντιμετωπίζεται το ίδιο πρόβλημα σε άλλες χώρες στην Ευρώπη.

Στη Γερμανία για παράδειγμα υπάρχουν κάδοι παντού και μάλιστα όχι ένας αλλά πολλοί για να χωρίζονται τα σκουπίδια και να ανακυκλώνονται  ανάλογα με το είδος τους. Τα σκουπίδια από τα φαγητά γίνονται λιπάσματα και χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες, τα υπόλοιπα τα μετατρέπουν σε μορφή ενέργειας.  Στη Νορβηγία δε  αγοράζουν σκουπίδια για να τα χρησιμοποιήσουν σε μορφές ενέργειας.  Μέχρι και στη Σερβία η οποία προσπαθεί να επανέλθει στους ρυθμούς της μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο, παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που έχει και παρά το ότι είναι τόσο μικρή χώρα, το θέμα σκουπίδια το  έχει λύσει. Υπάρχει ένα υπόγειο σύστημα συγκέντρωσης σκουπιδιών χάρη στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε σκουπίδια ούτε κάδοι σκουπιδιών να φαίνονται εξωτερικά.

Γνωρίζοντας  λοιπόν τα παραπάνω δε μπορώ παρά να σκεφτώ πως στη  χώρα μας είναι ντροπή να διαιωνίζεται μια τέτοια κατάσταση  που τη μειώνει  και δείχνει την αδιαφορία των πολιτικών μας γιατί μάλλον δεν πιστεύουν  πως το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να βρουν μια αξιόπιστη και μόνιμη λύση και  σε τελική ανάλυση πιστεύω πως πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας ως άνθρωποι από εμάς που είμαστε ακόμα παιδιά και να ωριμάσει η σκέψη του πόσο  σοβαρά κινδυνεύουμε  και στην υγεία μας αλλά και στην καταστροφή του περιβαλλοντός μας  από τις  λύσεις της στιγμής.

Μπολιάρης Νίκος