Συνέντευξη του κυρίου Διονύσιου Καραγιάννη από τον Αγγελόπουλο Αλέξανδρο, μαθητή του Γυμνασίου Κρεστένων.
Κύριε Καραγιάννη,
Που γεννηθήκατε; Ποια είναι η καταγωγή σας;
Γεννήθηκα στο Πλουτοχώρι, απ’ όπου είναι και η καταγωγή μου.
Σε ποιο σχολείο φοιτούσατε;
Στο Δημοτικό σχολείο Πλουτοχωρίου ( Τόγια)Το Γυμνάσιο της Κρέστενας υπήρχε τότε;
Υπήρχε το Εξατάξιο Γυμνάσιο.
Ποιες είναι οι μνήμες σας από τα σχολικά σας χρόνια;
Θυμάμαι ότι , όταν ήμουν μαθητής τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Υπήρχε φτώχεια και οι καθηγητές ήταν πολύ αυστηροί. Η ζωή ήταν δύσκολη και τα πιο πολλά παιδιά δεν πήγαιναν σχολείο, γιατί φρόντιζαν τα πρόβατα και έκαναν και διάφορες άλλες αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες.
Από το Εξατάξιο Γυμνάσιο έχω πολύ καλές αναμνήσεις από τους καθηγητές μου που ήταν καλοί , αλλά και αυστηροί.
Είχατε ζήσει τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο; Τι θυμάστε απ’ αυτόν;
Ναι, τον είχα ζήσει. Θυμάμαι που χτυπούσαν οι καμπάνες όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος. Οι άντρες έφευγαν με χαρά για το μέτωπο, με αγάπη για την πατρίδα τους αν και άφηναν πίσω τους παιδιά και οικογένεια. Προτού φύγουν μαζεύονταν στην εκκλησία και τους ευλογούσε ο ιερέας.
Πως αποφασίσατε να γίνεται δάσκαλος;
Δεν το αποφάσισα εγώ, αλλά ο πατέρας μου που ήθελε να ακολουθήσω το επάγγελμά του.
Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την Τοπική Ιστορία;
Από την εποχή που διορίστηκα στην Πλατιάνα άρχισα να ασχολούμαι με την Τοπική Ιστορία. Πάντα βέβαια ήταν στη σκέψη μου και την καρδιά μου και εδώ πρέπει να αναφέρω την πολύ μεγάλη βοήθεια που είχα από τους μαθητές μου σε όποιο σχολείο πήγαινα.
Πότε γράψατε το πρώτο σας βιβλίο; Με ποια αφορμή;
Το 1979 όταν ήμουν διευθυντής στο 2ο Δημοτικό σχολείο Πύργου και με την αφορμή του εορτασμού του έτους του Δασκάλου μου ζήτησε ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ηλείας Αθανάσιος να γράψω ένα βιβλίο για τον δάσκαλο και έγραψα το πρώτο μου βιβλίο, με θέμα τον Ιησού ως παιδαγωγό, το οποίο εξεδόθη από τη Μητρόπολη και διενεμήθη δωρεάν.
Πόσα βιβλία έχετε εκδώσει συνολικά; Έχω εκδώσει συνολικά δέκα (10) βιβλία.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο και γιατί;
Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι το βιβλίο με τίτλο « Ήταν ένα όνειρο», γιατί διαπραγματεύεται την ιστορία του χωριού μου και γράφτηκε από τους ίδιους τους κατοίκους, οι οποίοι αφηγούνται την ιστορία του χωριού.
Ποιο είναι το τελευταίο σας βιβλίο;
Το τελευταίο, το πιο πρόσφατο βιβλίο, είναι το «Ήταν ένα όνειρο».
Ποιο είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου σας;
Η συλλογή ρητών και γνωμικών Ελλήνων και Ξένων συγγραφέων, τα οποία συνέλλεξα ένα-ένα από τις εφημερίδες και διάφορα έντυπα στα τριάντα έξι (36) χρόνια της διδασκαλικής μου σταδιοδρομίας, τα οποία είναι περίπου τρεις χιλιάδες (3.000). Τα έχω συγκεντρώσει τα έχω καταγράψει με το χέρι και τώρα περιμένω εκδότη να τα εκδώσει και ελπίζω να διανεμηθούν δωρεάν στους μαθητές των σχολείων της περιοχής μας.
Πως βλέπετε την Εκπαίδευση σήμερα;
Η αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος από κυβέρνηση σε κυβέρνηση αποβαίνει εις βάρος των μαθητών, αλλά και των καθηγητών. Τα προγράμματα που αλλάζουν χρόνο με το χρόνο αφαιρούν την αυτενέργεια από τους μαθητές οι οποίοι «φορτώνονται» με μεγάλη ύλη διδασκαλίας με αποτέλεσμα η ποιοτική εκπαίδευση να είναι για τους οικονομικά ισχυρούς και οι φτωχοί μαθητές να μην έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν στα γράμματα.
Τι ελπίζετε/ φοβάστε για το μέλλον της χώρας μας;
Οι Έλληνες είναι φιλότιμος λαός και το έχουν αποδείξει σε διάφορες περιόδους της Ιστορίας. Δυστυχώς οι εκάστοτε κυβερνήσεις εξαπατούν το φιλότιμο του Έλληνα και παίρνουν τέτοια μέτρα οικονομικά και εθνικά ακόμη που φέρνουν τον Έλληνα σε απόγνωση. Πιστεύω όμως πως ακόμη και τη χειρότερη κρίση οι Έλληνες μπορούν να την ξεπεράσουν! Γιατί, αν ξεφυλλίσουμε την Ιστορία από αρχαιοτάτων χρόνων θα δούμε πως η Ελλάδα πέρασε χειρότερες κρίσεις, οι Έλληνες όμως τις ξεπέρασαν.
Πως σας φάνηκε η εφημερίδα μας;
Η εφημερίδα σας είναι πολύ καλή και θέλω να συγχαρώ όλους τους μαθητές γι’ αυτή σας τη φιλότιμη προσπάθεια, γιατί μέσα από τις σελίδες της έχουν τη δυνατότητα να προβάλλουν θέματα που αφορούν την κοινωνία μας, την ιστορία του τόπου μας, αλλά και θέματα που απασχολούν τους ίδιους τους μαθητές.
Τέλος, ως μεγαλύτερος σε ηλικία θα ήθελα να συστήσω σε όλους τους μαθητές μελέτη και σεβασμό στους καθηγητές τους.
Διονύσιος Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου