Το άγχος της .... βαθμολογίας

Το άγχος των... (σχολικών) βαθμών

Η μέρα έφτασε και οι γονείς σπεύδουν στα σχολεία για να παραλάβουν τους βαθμούς των παιδιών τους.

Πώς νιώθουν όμως τα παιδιά; Μία είναι η απάντηση που δίνετε σ’ αυτό το ερώτημα είναι πολύ αγχωμένα! Οι περισσότεροι γονείς περιμένουν να δουν στο πρόσωπο του παιδιού τους τον επόμενο Αϊνστάιν!

Το θέμα δεν είναι να ευχαριστήσεις τους γονείς σου, με τους βαθμούς σου. Πολλοί γονείς πιστεύουν πως οι βαθμοί είναι το παν για έναν μαθητή. Αυτό μπορεί να κάνει το παιδί ψυχολογικά άρρωστο. Ένα παιδί πρέπει πρώτα να ευχαριστεί τον εαυτό του με τις επιδώσεις του και μετά τους γονείς του. Οι περισσότεροι γονείς δεν ψάχνουν το "λίγο" στο πρόσωπο των παιδιών τους, αλλά πάντα ψάχνουν το "κάτι παραπάνω".

Είναι λογικό επομένως τα παιδιά να είναι συνεχώς αγχωμένα και ιδιαίτερα την ημέρα της παραλαβής των βαθμών. Όλο αυτό το άγχος θα έχει πολύ μεγάλο αντίκτυπο και στη μελλοντική τους ζωή. Θα μάθουν από μικρή ηλικία να ζουν με το άγχος της καθημερινότητας.

Το άγχος είναι η χειρότερη αρρώστια που υπάρχει. Οι γονείς δεν μπορούν να καταλάβουν πως ένα παιδί διαβάζει μέχρι εκεί που έχει τη δυνατότητα να διαβάσει. Όσο λυπηρό και αν είναι οι γονείς, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι δεν μπορούν να καταλάβουν πώς ένα παιδί δεν μπορεί να ξεπεράσει τον εαυτόν του!!

Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην κορύφωση του άγχους των παιδιών την ημέρα των βαθμών!!

Πηνελόπη Τουρή

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ

Τι είναι άγχος άραγε; Το άγχος είναι κομμάτι της καθημερινής ζωής, ειδικά στη σύγχρονη κοινωνία. Δεν πρόκειται μόνο για ανησυχία και πανικό. Είναι η καθημερινή εμπειρία της υπερέντασης, της πίεσης του χρόνου και της προσπάθειας που καταβάλλουμε για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις που μας επιβάλλονται στο σχολείο και στο σπίτι. Το άγχος είναι το συναίσθημα που συνοδεύει την απάντηση του οργανισμού στον κίνδυνο ή την απειλή.

Οι νεαροί άνθρωποι, όπως και οι έφηβοι, βιώνουν άγχος. Το δικό τους άγχος προέρχεται από διάφορες πηγές, μεταξύ άλλων να τα πάνε καλά στο σχολείο, να κάνουν φίλους και να τους κρατήσουν, να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των γονιών, των δασκάλων ή των προπονητών τους. Συχνά οι ενήλικες παραβλέπουν το γεγονός ότι ο έφηβος βιώνει έντονα συναισθήματα άγχους.

Οι νέοι όλων των ηλικιών, αλλά ιδιαίτερα οι έφηβοι, μπορεί να δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν το άγχος που νιώθουν. Οι έφηβοι συνήθως εκφράζουν το άγχος τους με αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Ανάμεσα στις πιο κοινές αλλαγές που εκφράζουν φοβίες, έρχονται σε αντίθεση με τον καθηγητή, κοιμούνται πάρα πολύ ή πολύ λίγο, τρώνε πολύ ή ελάχιστα.

Για τους εφήβους, ενώ το να αφιερώνουν πολύ χρόνο στο σχολείο, στο άγχος είναι ότι γίνονται κακοδιάθετοι, σταματούν να ασχολούνται με δραστηριότητες που συνήθιζαν να τους αρέσουν και παραπονιούνται περισσότερο από ότι συνήθως για το σχολείο, κλαίνε με τους φίλους τους και να μιλούν πολύ μαζί τους αποτελεί φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης τους, το να αποφεύγουν εντελώς τους γονείς τους, να αφήνουν παλιούς φίλους για καινούργιους, να εκφράζουν υπερβολική επιθετικότητα προς τα μέλη της οικογένειάς τους, μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι ο έφηβος βιώνει σημαντικά επίπεδα άγχους. Ενώ η αρνητική συμπεριφορά δεν συνδέεται πάντοτε με υπερβολικό άγχος, οι αρνητικές αλλαγές στη συμπεριφορά σχεδόν πάντα αποτελούν σαφή ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.

Ορισμένες φορές ο έφηβος μπορεί να μην εμφανίζει αλλαγές στη συμπεριφορά του στο σπίτι, αλλά να εκτονώνει τη συμπεριφορά του σε άλλους χώρους.

ΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΓΧΟΥΣ: ανησυχία, ανυπομονησία, εκνευρισμός, αγωνία, αίσθημα ακαθόριστου φόβου, δυσχέρεια στη συγκέντρωση, διαταραχές της μνήμης και διάσπαση της προσοχής.

ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΓΧΟΥΣ: ταχυκαρδία, τρόμος(τρέμουλο), συσπάσεις των μυών, δύσπνοια, αίσθημα κόμπου στο λαιμό, βάρος στο στήθος, ζάλη, αστάθεια, τάση για λιποθυμία, διάρροια, ναυτία, μούδιασμα των άκρων, συχνοουρία, πόνοι στο στομάχι, υπέρταση, αίσθημα ζέστης ή κρύου στα άκρα κοκκίνισμα στο πρόσωπο και ξηρό στόμα.

Μαρία Θεοχάρη